24 lutego 1953 r. w wiÄzieniu przy Rakowieckiej w Warszawie komunistyczne wĹadze wykonaĹy wyrok Ĺmierci przez powieszenie na generale AuguĹcie Emilu Fieldorfie.
UrodziĹ siÄ 20 marca 1895 r. w Krakowie, w rodzinie kolejarskiej. ByĹ najmĹodszy z czwórki rodzeĹstwa. Ich ojciec Andrzej byĹ maszynistÄ kolejowym. Jako 19-latek zgĹosiĹ siÄ na ochotnika do I Brygady Legionów, walczyĹ w wojnie polsko-bolszewickiej. W okresie miÄdzywojennym byĹ zawodowym oficerem Wojska Polskiego. BraĹ udziaĹ w kampanii polskiej 1939 r., po jej poraĹźce trafiĹ do Francji, a stamtÄ d - w 1940 r. - do Anglii.
Po powrocie do okupowanej Polski podjÄ Ĺ dziaĹalnoĹÄ konspiracyjnÄ poczÄ tkowo w ZwiÄ zku Walki Zbrojnej, a potem w Armii Krajowej. ByĹ organizatorem i szefem Kedywu Komendy GĹównej Armii Krajowej, pseudonim „Nil” i zastÄpcÄ komendanta gĹównego AK, szefem antysowieckiej organizacji NIE. Po wojnie, na podstawie faĹszywych oskarĹźeĹ o wspóĹpracÄ z okupantem, zostaĹ skazany na ĹmierÄ przez komunistyczny sÄ d. Po roku 1989 zostaĹ zrehabilitowany. W lipcu 2006 r. prezydent Lech KaczyĹski odznaczyĹ gen. Fieldorfa Orderem OrĹa BiaĹego
Miejsce pochówku gen. "Nila" do dziĹ nie jest znane. Historycy sÄ dzÄ , Ĺźe mógĹ on spoczÄ Ä na tzw. ĹÄ czce na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich PowÄ zkach, gdzie w latach 1948-1956 pochowano kilkuset zmarĹych i straconych w wiÄzieniu mokotowskim.