TrwajÄ ce 63 dni Powstanie Warszawskie (1 VIII ÷ 2 X 1944) byĹo wystÄ pieniem zbrojnym w okupowanej przez wojska niemieckie Warszawie zorganizowanym przez ArmiÄ KrajowÄ w ramach akcji "Burza", poĹÄ czonym z ujawnieniem siÄ i oficjalnÄ dziaĹalnoĹciÄ najwyĹźszych struktur Polskiego PaĹstwa Podziemnego. Od strony militarnej powstanie byĹo wymierzone przeciwko Niemcom, jednak jego gĹównym celem byĹa próba ratowania powojennej suwerennoĹci, a byÄ moĹźe takĹźe niepodlegĹoĹci Polski, poprzez odtworzenie w stolicy Polski legalnych wĹadz paĹstwowych, bÄdÄ cych naturalnÄ kontynuacjÄ wĹadz przedwojennych. MiaĹo to uniemoĹźliwiÄ narzucenie Polsce marionetkowych wĹadz uzaleĹźnionych od ZwiÄ zku Radzieckiego, którego wojska wĹaĹnie zbliĹźaĹy siÄ do Warszawy.
Straty po stronie polskiej to 18 tys. zabitych i ok. 25 tys. rannych ĹźoĹnierzy, oraz ok. 120-200 tys. ofiar spoĹród ludnoĹci cywilnej. WĹród zabitych przewaĹźaĹa mĹodzieĹź w tym ogromna wiÄkszoĹÄ warszawskiej inteligencji. Po stronie niemieckiej straty wynosiĹy 17 tysiÄcy zabitych i 9 tysiÄcy rannych. W czasie walk zburzonych zostaĹo ok. 25% zabudowy miasta, a po ich zakoĹczeniu dalsze 35%. Wobec zburzenia ok. 10% podczas walk we wrzeĹniu 1939 i 15% w wyniku powstania w getcie warszawskim, pod koniec wojny ok. 85% miasta leĹźaĹo w gruzach. Zniszczony zostaĹ wielowiekowy dorobek kulturalny i materialny.
Powstanie Warszawskie uznawane jest za jedno z najwaĹźniejszych wydarzeĹ w najnowszej historii Polski. Ze wzglÄdu na jego tragiczne skutki, w szczególnoĹci olbrzymie straty ludzkie i materialne, kwestia zasadnoĹci decyzji o rozpoczÄciu zrywu pozostaje nadal przedmiotem debat i gorÄ cych polemik.